Dom Nathana Smitha

Alice otworzyła drzwi. Weszła do korytarza i zamknęła je za sobą, po czym zdjęła plecak. W oczach miała łzy, wyglądała na wykończoną. Westchnęła cicho.

Post został pochwalony 0 razy

- Nareszcie odwiedziłaś swojego brata - powiedziałem do Alice, pojawiając się w korytarzu. Zobaczyłem w jej oczach łzy - Co sie dzieje? Przez trzy dni nie dajesz znaku życia, a potem jak gdyby nigdy nic wracasz do domu - odparłem z wyrzutem.

Post został pochwalony 0 razy

- Tak, wiem. Przepraszam - odparła dziewczyna, po czym spojrzała bratu w oczy - Przyszłam się pożegnać. Nie zobaczymy się przez jakiś czas... - powiedziała drżącym głosem.

Post został pochwalony 0 razy

- Nie rozumiem - pokręciłem głową - co sie stało?!

Post został pochwalony 0 razy

- Długa historia... a ja nie mam czasu. Muszę natychmiast wziąć najpotrzebniejsze rzeczy i uciekać stąd - powiedziała, po czym szybko ruszyła schodami na górę.

Post został pochwalony 0 razy

- Uciekać?! przed czym, do cholery!? - krzyknąłem, po czym pobiegłem za nią na górę. Złapałem ją za ręke, przez co się zatrzymała - powiedz prawdę. - powiedziałem stanowczo - Wcale nie byłaś przez te pare dni u Nat, prawda? Spójrz na mnie i odpowiedz... - poprosiłem.

Post został pochwalony 0 razy

- chodź - powiedziała Alice, po czym poszli do jej pokoju. Usiedli na kanapie - Prosiłam Panią Rachel aby zdawała mi cały czas relacje, jak z matką - zaczęła - Tydzień temu zadzwoniła, że matka od jakiegoś czasu spotyka się z jakimś męzczyzną. Nazywał się Wayne...

Post został pochwalony 0 razy

- Jaki to ma związek z tym, co robiłaś przez te pare dni? - spojrzałem na nią uwaznie.

Post został pochwalony 0 razy

Nastąpiła chwila ciszy
- Okłamałam Cię... - powiedziała cicho Alice.

Post został pochwalony 0 razy

- Ale dlaczego!? To chyba lepiej, że matka zaczęła się z kimś nowym spotykać. Może ułoży sobie życie na nowo... - warknąłem.

Post został pochwalony 0 razy

- Właśnie o to chodzi, że on nie był dla niej odpowiedni! - krzyknęła Alice, po czym uspokoiła się - On był najgorszym dziwkarzem w okolicy... damskim bokserem... rozumiesz? A matka była nim tak zaślepiona, że się do niego przeprowadziła... Dlatego musiałam jej pomóc. Musiałam ją wyciągnąć z tego bagna.

Post został pochwalony 0 razy

- Wystarczyło mi o tym powiedzieć, to zrobił bym porządek - powiedziałem, bez zastanowienia, po czym powtórzyłem w myślach dotychczasowe wypowiedzi siostry. Pomału zaczęło do mnie wszystko docierać. - Dlaczego mówisz o tym facecie w czasie przeszłym? - spytałem cicho, na co siostra spuściła głowę. To było dla mnie jednoznaczne. Nie mogłem w to uwierzyć. - Co ty zrobiłaś?!

Post został pochwalony 0 razy

- Musiałam to zrobić... nie było innego wyjścia... zabiłam go - spojrzała na brata załzawionymi oczami - Przeprowadziłam się na te trzy dni do niego i matki... dziś, kiedy matka była w pracy, wrócił pijany do domu. Pomogłam mu się położyć spać... a potem.. - głos jej się załamywał - wysadziłam go w powietrze. Wraz z domem - jęknęła cicho - Następnie ukradłam motor i pojechałam do matki do restauracji - Alice dostrzegła zszokowany wzrok swojego brata, który pewnie nie mógł uwierzyć w to, że jego ukochana siostrzyczka dopuściła się takiego czynu - Powiedziałam jej o wszystkim... dałam jej papierek świadczący o tym, że dom jest ubezpieczony.. i przyjechałam tutaj. - przełknęła głośno śline.

Post został pochwalony 0 razy

Nie mieściło mi się to w głowie. To chyba zły sen... tak bardzo chciałem się z niego wybudzić... jednak nie, to była prawda. Szokująca prawda. Siedziliśmy chwile w ciszy, potrzebowałem czasu aby to do mnie dotarło.
- co teraz zamierzasz? - spytałem tylko. Słowa te nie mogły mi przejść przez gardło.

Post został pochwalony 0 razy

- Wyjadę stąd - powiedziała - to jedyna rozwiązanie. Uciekne stąd jaknajdalej się da. - dziewczyna wytarła łzy z oczu, po czym chwyciła do ręki swój plecak i zaczęła pakować najbardziej potrzebne i cenne rzeczy - Jeśli policja przyjedzie tu do Ciebie, zrobisz co będziesz uwazać za słuszne. - dopowiedziała cicho siostra.

Post został pochwalony 0 razy

- Chyba nie myślisz, że Cie wydam - powiedziałem cicho... - Przecież Cie tu nie było...

Post został pochwalony 0 razy

Dziewczyna skończyła się pakować.
- Właśnie... więc skoro mnie tu nie było, to idę - odparła, po czym wymusiła lekki uśmiech. Podeszła do brata i mocno go przytuliła - Będzie mi ciebie brakować... ale nie martw się. Na pewno się zobaczymy. I to nie długo - dodała, po czym pocałowała brata w policzek i odsunęła się. Wzięła do ręki plecak z rzeczami, po czym nałożyła go na plecy. Spojrzała ostatni raz na brata, po czym ruszyła na dół.

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Alice Smith dnia Sob 22:15, 25 Lis 2006, w całości zmieniany 1 raz

Ta chwila była nie do zniesienia... Ja i Alice zawsze byliśmy razem...wraz z nią się wychowywałem, była moją najlepszą przyjaciółką i powierniczką... była moją siostrą... jest moją siostrą.
W moich oczach także pojawiły się łzy. Alice zaczęła iść w stronę schodów prowadzących do wyjścia. Nie powiedziałem nic.. Bo co miałem powiedzieć? "żegnaj"? Przecież to takie banalne.. to nie może się dziać naprawdę...
Po chwili usłyszałem dźwięk zapalanego silnika motoru, po czym odjazd z piskiem opon.

Post został pochwalony 0 razy

Alice podjechała autem pod dom swojego brata. Szybko z niego wyskoczyła, po czym podeszła do drzwi. Delikatnie nacisnęła na przycisk dzwonka.

Post został pochwalony 0 razy

Usłyszałem dość krótki dzwonek do drzwi.
- Pewnie Haley wróciła się po torebkę - powiedziałem sam do siebie, po czym otworzyłem drzwi. Zamurowało mnie. Nie wierzyłem własnym oczom.
- Alice...? - spytałem, co raczej było stwierdzeniem - ale co ty... - nie zdąrzyłem dokończyć, gdyż siostra szybko wepchnęła mnie spowrotem do domu i zamknęła za nami drzwi.

Post został pochwalony 0 razy